mozambique deel 2

mozambique deel 2
Ja Mozambique.... Het was ons gelijk duidelijk dat we hier zwart Afrika introkken. Steeds minder blanke, chaos, maar ook prachtige natuur. We moeten denken aan witte stranden met palmbomen als uit een sprookje, de witte walvishaai, de vriendelijke mensen, welke aanvankelijk ietwat terughoudend zijn. Inmiddels krijgen we een lamme arm van het terugzwaaien naar alle mensen die motorrijders kennelijk als helden zien. Alsmaar glimmend gezichten met witte tanden...
Wat een puurheid (lees onschuld) hebben de mensen hier nog. Toen we onlangs in Vilancoulos, een voormalige doorvoerhaven voor Portugese slavenhandelaren, waren, moesten we ons een beetje schamen toen we bedachten dat veel van deze mensen nog niet zo lang geleden misbruikt werden door de blanke medemens. Echter van enige haat naar de blanke mens is echter totaal niets te merken.
Ook moeten we denken aan een stop voor een foto bij enkele lokale dames die een jerrycan met water op hun hoofd droegen en deze uit angst lieten vallen om vervolgens ard het bos in te vluchten. Kennelijk doet onze verschijning in motoruitrusting niet iedereen vertrouwen inboezemen.(Waarschijnlijk hadden ze al diverse kilometers er op zitten met 30-40 kilo water op hun hoofd.)
Ook een ontmoeting met een viertal Engelse studenten die op fiets zuidelijk Afrika doorkruisten herinnert ons. Ze zaten er helemaal doorheen. In de middle of nowhere. Geen eten meer en hun enig kooktoestel had er de brui aan gegeven. Gelukkig had Erik nog wat Esbitblokjes over. Verder hebben we ze nog voorzien van wat adventuremaaltijden die ze dankbaar in ontvangst namen.
Na wat (soms luxueuze) campings in Zuid-Afrika hebben we voor het eerst wilgecampeerd. Werden toen gelijk getrakteerd op een bezoekje van een hondertal bavianen die aan onze tent voorbij trokken. Ja... Je maakt hier werkelijk iedere dag iets anders mee... En daar gaat het ook om.
Ja en dan de motoren:
Het offroadrijden: Erg zwaar met onze zware bepakking en soms met vallen en opstaan. Inmiddels gaat het allemaal een stuk beter.
De Heidenau's doen het goed. Zo te zien moeten ze zeker 10.000 km meegaan. Een artikel in een Zuid-Afrikaans motorblad dat iemand met de Heidenau scout met een set banden vanuit Zuid-Afrika naar de Noord-Kaap was gereden boezemt ons nog meer vertrouwen in deze banden.
Ondanks de vaak zeer hoge temperaturen houden de motoren zich erg goed. Alleen zo nu en dan wat gepingel van de dun wordende olie vanwege de warmte. Inmiddels hebben we een 4500 km er op. Terwijl we dit schrijven hebben we een regendag. Ja we zitten even stil, want als het hier regent dan regent het goed. Pijpenstelen... Alsof je een zwembad leeggooit.
We gaan ons langzaam opmaken voor het volgende land. Aanvankelijk was het de bedoeling om vanuit Mozambique Malawi in te trekken via de grootste hangbrug ter wereld. Echter Malawi schijnt ruzie te hebben met Mozambique over de olieprijs. Gevolg geen benzine in tankstations te Malawi. Wat nu ?
We hebben gezamelijk besloten om via Zambia langs de grens van Malawi omhoog te rijden tot ongeveer 3/4 de lengte van Malawi. Om vanuit Zambia de grens met Malawi over te steken. Resten ons dan nog ong. 500 km in Malawi die we met de acceradius van onze motoren moeten kunnen meesteren. Het zij misschien met hier en daar een litertje benzine kopen op de zwarte markt. Malawi willen we liefst niet overslaan. Schijnt heel erg mooi te zijn. Allee ....Nu eerst maar een ophouden met regenen om dan de visa te kunnen gaan regelen voor Zambia..
Inmiddels nog een dagje later. We zitten in de stad "Tete", Mozambique, aan de mighty Zambezi river..