Malawi en Zambia

Zambia en Malawi
De route is nu vanaf de zambezi naar zambia gelopen. over fantastisch asfalt. het weer was weer eens benauwd. na een gemakkelijke grensovergang zijn we dit prachtige land binnengereden. De wegen waren van goede kwalitijd en de hutjes werden ook steeds beter. wat opviel was dat de zambianen open en aardige mensen zijn die zwaaien naar motorrijders tot deze lamme armen hebben. Ook de kinderen waren erg blij met de ballonnen die Rene uitdeelde.
Eenmaal in Katete zagen we de bui weer hangen, maar op advies van 2 engelse vonden we een goedkope lodge om te overnachten op 2 km buiten de stad. net op tijd want we hadden de motors net afgetuigd en het onweer barste weer los. De 2 ktm'etjes mochten ook binnen logeren. S'avonds even wat pilsjes gevat met 2 nederlandse doctoren en een lerares die in het plaatselijke ziekenhuis goed werk aan het leveren zijn.
Nu de zondagsrit. een monster van bijna 400 km waarvan 140 op onverharde wegen. een prachtige rit die goed verlopen is. We beginnen het te leren! De grensovergang met Malawi ging van een leie dakkie, ondanks dat we bij beide grenzen de douaniers moesten laten optrommelen waren we zonder kosten en binnen een half uur over de grens. Zo kan het dus ook! in het schemer bereikten we Luwana Forest lodge. Midden in een natuurreservaat in prachtige en bergachtige Malawi. Gelukkig konden de koks nog opgetrommelt worden voor het maken van een heerlijk kostje.
Nu een rustdagje met wat onderhoud aan de fietsjes, want zij en de jongens hebben wel wat rust verdiend! Morgen richting het noorden van het Malawimeer en Tanzania komt al in zicht.
Malawi is een nogal bergachtig land. Vaak rijden wer tegen de 2000 meter hoogte en je merkt dat Afrika dan ook soms koud kan zijn. Maar ja.... Er zal wel nog wel meer op ons pad komen. In ieder geval een oprachtige streek.
En waarachtig.... In het eenzame noorden, want er rijdt haast hgeen gemomoriseerd verkeer komen we een KTM tegen. En het blijkt uit onze vriend Sjarelke (ofwel Jeroen uiut Munstergeleen) van het lc8 forum, www.lc8.nl te zijn. Hoe is het mogelijk... Natuurlijk hebben we elkaar bijgesproken. Het was weer langgeleden dat iemand ons in raszuiver Limburgs aansprak. Sjarelke zijn fiets zag er vrij gehavend uit maar hij deed het nog steeds goed. Na wat handengeschud en uitwisseling van wat valuta wat ieder kon gebruiken zijn we weer ieders weegs gegaan.
Uiteindelijk uitekomen bij een camping aan het Malawimeer. Na een lange afdaling met veel bavianen langs de weg kwamen we uit bij dit schitternend meer van enorme oppervalkte en met heel lauw water. Uiteraard gelijk een duik hierin genomen.
Zo...Morgen op naar Tanzania

mozambique deel 2

mozambique deel 2
Ja Mozambique.... Het was ons gelijk duidelijk dat we hier zwart Afrika introkken. Steeds minder blanke, chaos, maar ook prachtige natuur. We moeten denken aan witte stranden met palmbomen als uit een sprookje, de witte walvishaai, de vriendelijke mensen, welke aanvankelijk ietwat terughoudend zijn. Inmiddels krijgen we een lamme arm van het terugzwaaien naar alle mensen die motorrijders kennelijk als helden zien. Alsmaar glimmend gezichten met witte tanden...
Wat een puurheid (lees onschuld) hebben de mensen hier nog. Toen we onlangs in Vilancoulos, een voormalige doorvoerhaven voor Portugese slavenhandelaren, waren, moesten we ons een beetje schamen toen we bedachten dat veel van deze mensen nog niet zo lang geleden misbruikt werden door de blanke medemens. Echter van enige haat naar de blanke mens is echter totaal niets te merken.
Ook moeten we denken aan een stop voor een foto bij enkele lokale dames die een jerrycan met water op hun hoofd droegen en deze uit angst lieten vallen om vervolgens ard het bos in te vluchten. Kennelijk doet onze verschijning in motoruitrusting niet iedereen vertrouwen inboezemen.(Waarschijnlijk hadden ze al diverse kilometers er op zitten met 30-40 kilo water op hun hoofd.)
Ook een ontmoeting met een viertal Engelse studenten die op fiets zuidelijk Afrika doorkruisten herinnert ons. Ze zaten er helemaal doorheen. In de middle of nowhere. Geen eten meer en hun enig kooktoestel had er de brui aan gegeven. Gelukkig had Erik nog wat Esbitblokjes over. Verder hebben we ze nog voorzien van wat adventuremaaltijden die ze dankbaar in ontvangst namen.
Na wat (soms luxueuze) campings in Zuid-Afrika hebben we voor het eerst wilgecampeerd. Werden toen gelijk getrakteerd op een bezoekje van een hondertal bavianen die aan onze tent voorbij trokken. Ja... Je maakt hier werkelijk iedere dag iets anders mee... En daar gaat het ook om.
Ja en dan de motoren:
Het offroadrijden: Erg zwaar met onze zware bepakking en soms met vallen en opstaan. Inmiddels gaat het allemaal een stuk beter.
De Heidenau's doen het goed. Zo te zien moeten ze zeker 10.000 km meegaan. Een artikel in een Zuid-Afrikaans motorblad dat iemand met de Heidenau scout met een set banden vanuit Zuid-Afrika naar de Noord-Kaap was gereden boezemt ons nog meer vertrouwen in deze banden.
Ondanks de vaak zeer hoge temperaturen houden de motoren zich erg goed. Alleen zo nu en dan wat gepingel van de dun wordende olie vanwege de warmte. Inmiddels hebben we een 4500 km er op. Terwijl we dit schrijven hebben we een regendag. Ja we zitten even stil, want als het hier regent dan regent het goed. Pijpenstelen... Alsof je een zwembad leeggooit.
We gaan ons langzaam opmaken voor het volgende land. Aanvankelijk was het de bedoeling om vanuit Mozambique Malawi in te trekken via de grootste hangbrug ter wereld. Echter Malawi schijnt ruzie te hebben met Mozambique over de olieprijs. Gevolg geen benzine in tankstations te Malawi. Wat nu ?
We hebben gezamelijk besloten om via Zambia langs de grens van Malawi omhoog te rijden tot ongeveer 3/4 de lengte van Malawi. Om vanuit Zambia de grens met Malawi over te steken. Resten ons dan nog ong. 500 km in Malawi die we met de acceradius van onze motoren moeten kunnen meesteren. Het zij misschien met hier en daar een litertje benzine kopen op de zwarte markt. Malawi willen we liefst niet overslaan. Schijnt heel erg mooi te zijn. Allee ....Nu eerst maar een ophouden met regenen om dan de visa te kunnen gaan regelen voor Zambia..
Inmiddels nog een dagje later. We zitten in de stad "Tete", Mozambique, aan de mighty Zambezi river..

Crossing borders...and beyond

Lief dagboek,

Het is alweer even geleden sinds onze laatste post, maar helaas wordt een goede internet verbinding zeldzamer, naar mate je dieper Afrika intrekt.

Wij schrijven dit stukje nu vanuit Mozambique, om precies te zijn Vilanculous, een dorpje aan de zee, ongeveer 700 kilometer vanaf de grens. Een aantal dagen geleden hebben we in Nelspruid (Zuid-Afrika) de visums opgehaald voor Mozambique, waarna we via Maputo (Mozambique) naar boven zijn gaan rijden. Net onder Maputo hadden we onze eerste overnachting op een camping inclusief noodweer toen de tentjes net stonden. Blikseminslagen op 30 meter afstand, waarbij je je toch realiseert dat de natuur hier veel mooier, maar ook grover en lomper is als in het veilige Europa. Over het land Mozambique kunnen we kort en bondig zijn, namelijk: "geweldig! ". Mooie natuur, geweldig vriendelijke mensen, en helaas rete-duur! Voor een liter benzine betaal je hier 1.35 euro, om nog maar te zwijgen over de inkopen in de lokale supermarkt. Maargoed, de mooie witte stranden, de palmbomen en de over-vriendelijke mensen maken alles goed.

Gisteren, we spreken dan maandag 21 november, hebben we een rustdag gehad nabij Imhambane, bij het Bamboozi-resort op het Tofu-beach. Hier hadden we een chalet van 10 personen voor ons vieren en hadden we besloten om toch nog maar even wat aparts te doen, namelijk zwemmen met de Walvishaai. Met een dikke Zodiac voor ons vieren de zee op en jawel hoor, na een half uurtje zoeken was de eerste Walvishaai gevonden. Flippers aan, duikbril en snorkel op, en meezwemmen!! Voor de duidelijkheid. Een walvishaai is niet agressief en eet plankton, en was in ons geval 7 meter lang. Geweldig om 2 minuten op een meter afstand met zo'n kolos mee te zwemmen. Ohja, in ons geval 3x;-) De foto spreekt boekdelen.
Morgen gaan we door richting Malawi. We hebben vanuit diverse bronnen vernomen dat er daar behoorlijke benzineschaarste is, maar we gaan het erop wagen. Het offroad-rijden gaat verder met vallen en opstaan, maar de fietsen houden zich uitermate goed, en hetzelfde geldt voor de berijders. De foto's zijn een willekeurige verzameling van de afgelopen dagen....

Zuid-Afrika on the road

Nadat we op donderdag uit Kaapstadt zijn vertrokken, zijn we via de South Coast naar de East coast gereden; via kaap de goede hoop en cape agulhas. Vanuit Agulhas ging de rit naar Swellendam. Daar hebben we overnacht in nationaalpark Bontebok. Daar hebben we tussen de bontebokjes geslapen. De camping lag midden in het bos en was eigenlijk off-limits voor bikers, maar voor ons werd een uitzondering gemaakt. Super mooie camping en een prachtige volle maan!
Op vrijdag zijn we langs de kust verder gerden naar Jeffreys bay, net voor port Elisabeth. we vonden een mooie kampeergelegenheid aan het strand. Echter, bij het hameren van de eerste haring, brak de pleures uit. We werden kletsnat. Daarom hebben we gesnackt bij KFC en nog een biertje gevat bij de locale pub.
Op zaterdag reden we door naar Chintsa, net voorbij East-London. We kwamen aan bij Buccaneers lodge, een bijzonder leuke backpackerscamping. We hebben de eerste off-road kilometers gemaakt over gravel, dat ging goed. Even boodschapjes doen, koken en een drankje voor het slapen gaan.
Op zondag hadden we gratis ontbijt bij Buccaneers. Dus, veel te laat vertrokken richting Eric, de Franse Afrikaan, die we troffen bij House on the hill. Na bijna 400km, waarvan 200km door dichte mist, waarvan 100km in het donker aangekomen in Port Edwards, bij Ku-Boboyi river lodge. Eric was blij ons te zien en kookte een geweldige maal. We besloten maar een kamer te pakken en na en biertje waren we allemaal totehosen. Eric adviseerde ons om de volgende stop in Hluhluwe te maken en aldaar een safari te doen.
Maandagochtend uitgeslapen en wederom genoten van een voortreffelijk ontbijt. Na het ontbijt vertrokken richting Insinkwe backpackers en safari lodge. Rene heeft onderweg nog een dongel aangeschaft en Rob heeft een nieuwe camera moeten kopen, omdat de regenbui van vrijdag de camera genekt had. Wederom veel te laat, kwamen we aan op het zandpad naar de camping. Bammm, na 100 meter lag Rob al op een oor. Geen schade gelukkig. Ook Rene was genoodzaakt de motor neer te leggen. Uiteindelijk kwamen we op een super coole camping, waar de gibbons de boel onveilig maken. Meteen een safari geboekt voor de volgende morgen. Even een biertje aan de bar genuttigd,potje gekookt en hup, naar bed onder het genot van wat Afrikaanse oerwoudgeluiden.
5 uur dinsdag morgen, Reveille! tijd voor de game drive door Imfolozi national park. We zagen eigenlijke alle dieren van de savanne, behalve de leeuw en de olifant. Super!!!!! 's-middags lekkerr tuttelen en een dagje relaxen. Zelfs even in het zwembad gelegen. Rene heeft zijn knipperlichtje geplakt en Rob heeft zijn knipperlichtje recht gezet. Morgen weer vroeg op pad. Op weg naar de grens met Mozambique.

Cape Town

Omdat we doende waren met het wachten op de motoren hebben we maar genoten van Kaapstadt en omgeving.
We hebben aanvankelijk onze intrek genomen in het Backpackers hotel: House on the Hill waar we voor 11 euro per nacht terecht konden. Was niet luxe maar best goed toeven.
Omdat het toch iets langer ging duren zijn we vervolgens overgbracht naar een luxe bungalow even buiten Kaapstadt. Zwembad en alles er bij etc. 13 euro p.p per dag.
Ondanks het feit dat Kaapstadt voor zuid-afrikaanse begrippen een dure stad is, Is het leven hier ong.30 % goedkoper als in Nederland.
De rest van Zuid-Afrika is echt spot goedkoop. Ontbijtje bv. 5 euro met alles er op en er aan.
Zeker als je zoals ons op low budget gaat.
Omdat de temperatuur niet erg afweek van nederlandse zomers, soms koude dagen met bewolking en af en toe regen en dan weer eens warm, hadden we aanvankelijk niet echt het idee in Afrika te zijn.
Over het algemeen is er behoorlijk wat luxe. Maar ook armoede. Er leven behoorlijk wat minder bedeelden in sloppen in zeer grote achteraf wijken.
Qua dierenwereld valt het wel op dat je in een ander werelddeel zit.
Flamigo's, peilkanen, bavianen, struisvogels, en de overal aanwezige Ibis laat je bewust zijn van dit gegeven.
Verder was het bijzonder om dolfijnen, walvissen, pinguins etc te zien.
Ook hebben we Cape point bezocht. Dit betrof een erg toeristisch punt. Veel mensen kwamen ons vragen of we vanuit Nederland naar Zuid-afrika kwamen.
Cape point betreft echter niet het zuidelijks punt van dit werelddeel. Dit betreft Cape Agulhas. Hier treffen de Inidisch Oceaan en Atlantische Oceaan zich. Ook dit hebben we uiteraard bezocht.
De zuid-afrikaan (tenminste de blanke) betreft over het algemeen een open persoon die het hartstikke leuk vindt als hij hoort dat we van Nederland komen.
En dan heb je natuurlijk de tafelberg. Die Kaapstadt uiteraard wereldberoemd maakt. Ook deze hebben we beklommen waarna we de dag er na toch behoorlijk wat spierpijn hadden.
(Trouwens Judith. Rob is daar verliefd geworden op een marmot.....)
Voor iemand die vanuit Nederland eens een leuke vakantie wil hebben is Kaapstadt zeker aan te bevelen. Wij hadden het echer na een week gezien omdat we op onze fietsen wilden springen. Daar komen we zo overigens nog even op terug.
Voor de vrouwen kun je verder nog telatief goedkoop shoppen in een prachtig romantisch haventje "Waterfront" waar de robben op de kade liggen. Van hieruit kun je dan naar Robben Island waar Nelson Mandela gevangen zat.
Tjah, en dan de motoren. Woensdag 9 november hebben we deze opgehaald bij het bedrijf Trutainers. We kwamen vervolgens de loods inwandelen en daar stonden onze kratten ons gestapeld en al, zonder schade aan te gapen. Toch maar even een keer knipperen met de ogen......maar dan komt toch die eerste reactie, namelijk: "GESTAPELD????!!!!!" Yep, gestapeld dus, gelukkig waren de kratten stevig...je wil je niet gaan afvragen wat er was gebeurd als we zelf met de hamer aan de slag waren gegaan. Ochja, ook dat is Afrika. Maargoed, afgezien van het aangehaalde zakelijke geschil zijn we ter plekker perfect geholpen en hebben de motoren de overtocht dus zonder enige schade doorstaan. Het weerzien was natuurlijk emotioneel. Ja, we zijn mannen, maar toch, al is het maar dat je zeker weet dat de reis kan beginnen;-) Overigens heeft de juridische afdeling van Ziegler ons inmiddels via de mail een nieuw schikkingsvoorstel gedaan, wat de schade voor ons wat reduceerd. Kennelijk voelen ook zij aan dat ze voor de tweede keer wat steken hadden laten vallen.

Tita Tovenaar

Tita Tovenaar.... Het is waar, het is waar...Echt waar... Echt waar.. De bikes zijn daar.
Ja na alle sores hebben we dan uiteindelijk de bikes. Ze hebben ons voor 300 euro
pp in de nek geslagen. Zelfs Ipa Zuid-Afrika heeft er nog heen gekeken, doch het blijft(net als in Nederland) een zakelijk geschil.
Alleen heel vreemd dat de kosten uiteindelijk voor het uitpakken van een container nu bijna net zo duur zijn als de complete verzending van de motoren vanuit Rotterdam incl inkratten en inpakken van de container in Nederland. De ene maatschappij geeft de andere weer de schuld. Maar ja we moesten wat en we gaan uiteraard in Nederland verder kijken.
Vanaf nu zal het eindelijk gaan gebeuren morgen vroeg om 08.30 uur bestijgen we onze rossen om richting oost Zuid Afrika te rijden. We gaan dan over van onze luxe bungalow naar iets nog veel en veel mooiers, namelijke onze tentjes. Vanaf nu zijn we dagelijk bezig met rijden, koken, tent opzetten en afbreken etc. Kortom dicht bij de natuur en onze bikes. Waar het allemaal uiteraard om draait...

In een volgend bericht laten we jullie iets weten over ons verblijft in Kaapstadt. Een van de mooiste steden van de wereld.

Ja:
Zelf onze BMW brothers hebben een KTM mutsje gekocht bij KTM Cape Town. (Het moet allemaal niet gekker worden.....). Stonden trouwens veel ktm met een behoorlijk gebruikt uiterlijk. Ja.... Offroad rijden kunnen ze hier wel zo te zien.

handjeklap deel 2

Het goede nieuws is: onze fietsen zijn zondag gearriveerd! We hebben zelfs per toeval onze boot de haven zien invaren tijdens een zgn "Sunset-watch", wat hier iedere mooie avond een hele happening is in het berggebied rondom Cape Town. Het slechte nieuws: we hebben ze nog niet!! Morgen gaat het als het goed is gebeuren, en wel om 10.00uur. Dat zou natuurlijk zomaar 11.00uur kunnen worden, of 12.00 uur, maar onze fietsen staan in ieder geval in de loods van Trutainers te wachten op hun baasjes. We hebben inmiddels ruzie (ohnee, dat heet een zakelijk conflict);-) met ons transportbedrijf in Nederland (Ziegler), Ziegler heeft op haar beurt weer ruzie met 3 andere bedrijven, maar die verdomde factuur, die bleef ons fijn aanstaren ondanks het feit dat iedereen het er over eens was dat er dingetjes niet zo netjes zijn gelopen. Kortom, we hebben vandaag 500pp betaald om de motoren vrij te laten geven, en dat gebeurd dus morgen, samen met het onderzoek van de douane.

Ochja, ook dat komt allemaal goed. Morgen kunnen we in ons mega-luxa optrekje (vrijstaande bungelow met zwembad die eigendom is van een kennis van de eigenaresse van House on the Hill) de motoren gaan optuigen, waarna we donderdag gaan rijden. Ziegler heeft inmiddels al een aansprakelijkheidstelling op grond van dwaling van ons ontvangen, en we gaan er eigenlijk vanuit dat ze overstag zullen gaan. Dan maar op de Hollandse manier dingen oplossen dus...hoewel een brief typen in de zon, onder een palmboompje, bij je luxe bungalow toch wel z`n charme heeft. Morgen ws weer een post van Rene met foto`s want een Samsung Galaxy tab en een blogspot-blog is geen goede combi. Om met Ricardo te spreken: CIAU!! Wouter

Foto 1: is een huis die hier te koop is voor ong.100.000 euro. In nederland 3-4 vier keer zo duur. Zitten we in voor 13 euro p.p. per nacht.
Foto 2: Ms Mol Caledon met onze motoren er nog op.
Foto 3: Aankomst kaapstadt met op achtergrond Robbenisland. (Zat voorheen Nelson Mandela gevangen. In buurt zijn nogal wat robben te zien. Vandaar de naam).